1991 yilinin ilkbaharinda Milliyet gazetesinde yayinlanan bir sinav ilani, uc yili askin suredir Ziraat Muhendisi olarak calismakta oldugum ve bir turlu tayin yaptiramadigim Siirt Koy Hizmetleri Il Mudurlugu defterinin kapanmakta oldugunun ilk mujdecisiydi.

O zamanki ismi ile Tarim Orman ve Koyisleri Bakanligi Teftsi Kurulu Baskanligi sinav ile Mufettis Yardimcisi aliyordu. Sinav basvurusu icin gerekli olan saglik raporunu alabilmek icin Siirt Devlet Hastanesine bir dilekce yazmis ve heyette yer alan doktorlari tek tek dolastiktan sonra heyetin huzuruna cikmistim. Iri yari bir doktor olan kulak burun bogaz mutehassisi, yazdigim dilekceyi yuksek sesle okuyup  yakin gozluklerinin uzerinden beni soyle bir suzdukten sonra;

– “Sen mi mufettis olacaksin ?” dedi.

– “Olamaz miyim!”

– “Olabilirsin belki de, tipin hic oyle gostermiyor.”

Ben ne demem gerektigini dusunmekteyken bir bayan doktor imdadima yetisti ve eli ile dilekcemi okuyan doktorun gobegini isaret ederek, heyette gulusmelere sebep olacak su karsiligi verdi;

– “Mufettis yardimcisi ariyorlar Kemal bey, guresci degil.” 

Netice de Turkiyenin her bolgesinde gorev yapabilecegime dair bir heyet rapru ve tipimin hic de mufettise benzemedigi yonunde bir uzman gorusu ile birlikte Ankara’nin yolunu tutmustum.